Nikki Hill? Wie is dat?
In Europa is weinig geweten over deze Amerikaanse zangeres, maar daar zal de volgende jaren verandering in komen. Want zij heeft een heel krachtige soul- en gospel stem, die perfect tot haar recht komt in de songs die ze brengt. Rock 'n roll, rockabilly, goede 'oude' Amerikaanse feestmuziek. Samen met haar man Matt timmert ze aan de weg vanuit St Louis, en wij wensen hun veel succes, want ze zijn niet alleen talentvol, maar ook vriendelijk en voorkomend! Op zaterdag 4 mei speelden ze samen met CC Jerome de tent plat, maar de dag voordien hadden we een aangenaam en vrolijk gesprek met deze lieve dame. Hou Nikki Hill maar in de gaten!

Wanneer besefte je zelf dat je zo'n krachtige stem hebt?
Oei, dat is een moeilijke. Ik kwam eigenlijk zelf niet tot dat besef, de mensen rondom mij bleven dat maar herhalen. Dus na een tijdje geloof je hen (lacht). Maar zelfs als ik nu in de studio sta, vind ik het nog altijd moeilijk om mezelf te horen zingen.

Dat kan ik begrijpen, het is gemakkelijker je eigen imperfecties te horen.
Heel juist! Ik denk altijd dat het nog beter kan, en ik probeer nog steeds beter te worden. Je moet kritisch zijn voor jezelf.

Wie heeft je het meeste beïnvloed als zangeres?
Nog een moeilijke (lacht)! Ik leer wel wat van iedere zanger of zangeres die ik hoor, maar van Little Richard, Etta James, Sam Cooke, en zelfs Bon Scott (AC/DC) heb ik veel opgestoken. Je leert altijd wel iets bij. Eén van de mensen die mij momenteel het meest beïnvloed, is Mavis Staples, zij is één van mijn favorieten. Maar de lijst is eindeloos, vrees ik.

En als muzikant?
Ik ben een grote fan van gitaristen. Zeker en vast van mijn man Matt, hij heeft me altijd enorm beïnvloed. Ik leer heel veel van de manier waarop hij speelt en zingt. Ik hou ook van Nick Curran en Ike Turner. De lijst met favoriete gitaristen is ook héél lang, en mijn voorkeuren variëren naargelang het moment in de dag (lacht).

Ben je opgewonden over je eerste volledige album?
Héél erg! Ik heb al eens een EP uitgebracht, maar dit is het eerste volledige album. Ik kijk er echt naar uit om rond te touren voor de promotie, ik ben ook nieuwsgierig naar de reacties. En ik kijk ook al uit naar het volgend album (lacht).

Ben je daar nu al mee bezig?
Zeker! Ik probeer zoveel mogelijk te schrijven, ik probeer de bal rollende te houden, zodat ik klaar ben als we naar de studio gaan. Tijd vliegt, en ik ben graag voorbereid, ik probeer zoveel mogelijk op voorhand te doen. Maar, het is natuurlijk ook leuk om nieuwe dingen te bedenken in de studio.

Kan je ons iets vertellen over het album dat net uit is?
Er staan 7 eigen nummers op en 3 covers. Eigenlijk is het een roots album. Het geeft volgens mij een goed beeld van wat echte Amerikaanse muziek is, wat wij er leuk aan vinden, en waar we goed in zijn, want dat willen we natuurlijk zeker tonen (lacht). Er zit vanalles in, rock 'n roll, soul, blues, rhythm&blues en gospel. Alles waar we van houden. Maar eigenlijk is het allemaal rock 'n roll.

Waarom zijn jullie naar St Louis verhuisd?
Wij zijn in St Louis komen wonen in maart 2011, enkele dagen nadat we getrouwd zijn. En ook al houden we enorm van North Carolina en zouden we daar graag wonen, we voelden dat we moesten verhuizen omdat St Louis centraler ligt. Reizen wordt daardoor gemakkelijker, er zijn heel wat grotere steden in de buurt. Bovendien is St Louis ook een betere plaats voor muzikanten, want er zijn heel wat clubs. Dus al die redenen gaven ons de boost die we nodig hadden om te verhuizen. Ik wou dit ook doen voor Matt, en nu werken we samen, dus dat is nog beter! 

Wat is volgens jou het verschil tussen Europa en de VS?
Ik moet eerlijk bekennen dat rondtouren redelijk nieuw is voor mij. Maar ik leer alle dagen bij! Als we in de VS touren, weten we beter waar we zijn, want het is ons vaderland, alles is meer 'zoals thuis'.
Op muzikaal gebied is er ook een groot verschil. In Europa zijn er heel wat American Roots-muziekfans. Het is niet noodzakelijk een groter publiek dan in Amerika, maar de energie hier is anders en de reacties zijn intenser, je merkt direct dat het publiek gelukkig is, en dat ze het leuk vinden wat je doet. Ze zijn gretiger, nieuwsgieriger. Misschien omdat ze ons niet zo goed kennen? Volgens mij is het moeilijker om indruk te maken op Amerikanen. Maar wanneer je dat wel doet, dan is dat ook een héél goed gevoel. In Europa is dat ook zo, wanneer je succes hebt in één land, wil je gewoon alle landen veroveren (lacht).

Je bent al eventjes in Nederland, en begin deze week speelde je met de Paladins.
Ja, we zijn hier nu 3 weken. We hebben samen met de Paladins gespeeld de avond voor Koninginnedag. De groep waarmee we hier rondtouren (CC Jerome) speelde in het voorprogramma, en ik mocht een paar liedjes meezingen. En toen de Paladins aan hun bisnummer begonnen, riepen ze ons mee op het podium. Het was echt een toffe belevenis en heel plezierig!

Schrijven jij en Matt de liedjes samen?
We werken nauw samen. Ik ben nu ook bezig met liedjes te schrijven, met de teksten en de melodie. Het hangt ervan af wat eerst komt, er is niet één bepaalde formule die ik gebruik. Als ik een idee heb, ga ik daarmee naar Matt, en zing het voor hem. En soms breit hij daar direct een vervolg op, alsof hij mijn gedachten kan lezen. Zo werken wij samen. Later komt de groep erbij om aan de arrangementen te werken. En dat lukt heel goed momenteel.

Waar sta je over 5 of 10 jaar op muziekgebied?
We openen voor de Rolling Stones op hun 'Back from the Dead'- verjaardagstournee (lacht).
Ik zou heel graag blijven touren, en opnemen, en liefst van al met de groep die we nu hebben. Ik wil ook nog groeien als muzikant en zangeres, dat is mijn ultiem doel. Je kan nooit op de top staan, en tevreden zijn. Dat vind ik er leuk aan, er zijn altijd veranderingen en nieuwe doelen om te bereiken. Blijven doorgaan, dat gaan we doen, althans dat hoop ik toch.

Veel succes, Matt en Nikki Hill!

Kathy Van Peteghem